En son ne zaman birisine yalnız kalmaya ihtiyacınız olduğunu söylediniz? O an keyifli miydiniz, yoksa kafanızı toparlamak için bir dinginlik arayışında mıydınız? Çok yüksek ihtimal ikincisi…
Peki yalnız kalmak için gerçekten kötü hissetmeyi beklemek mi gerekiyor? Amerikan filozof ve yazar Henry David Thoreau eğer yaşasaydı muhtemelen bu soruya kendinden emin bir şekilde “Tabi ki de hayır” derdi. Çünkü Thoreau, “Yalnızlık kadar arkadaş canlısı bir başka arkadaş daha bulamadım.” diyebilecek kadar yalnızlığı yaren bilmiş biri.
Oysa durum, telefonsuz ve bilgisayarsız bir yaşam düşünemeyecek noktaya gelmiş bizler için şimdilerde biraz daha farklı. Yalnız başımıza kalsak bile, yalnız başımıza değiliz. Bizler artık, facebook/twitter/instagram kadar arkadaş canlısı bir arkadaş daha bulamıyoruz…Açıkçası yalnızlık ile dost olma fikrine de çok sıcak bakmıyoruz zaten. Bilinçli şekilde farkında(mindful) olmamıza zemin hazırlayacak tüm kanalları bizzat elimizle kapatıyoruz. Bu çağda yapılacak işler listesi ve sosyal medya notifikasyonlarından yalnız kalmaya zaman mı var canım?
Var canım. Ama istersen.
Ama istememeni de anlarım.
Çünkü bu cesaret isteyen bir durum. Çünkü yalnız kalmak demek, senelerce ondan ve kucağındaki koskoca duygu paketinden ürktüğün için yüzüne kapıyı çarptığın bir misafire, sonunda ruhunun kapısını açmaya cesaret etmek demek. Kapı kapı değil, Pandora’nın kutusu…
Geçtiğimiz hafta, kısa süre yurt dışına taşınmış ve alışmaya çalışan bir arkadaşıma teselli cümlesi olarak, “Yalnızlık kadar insanı kendisine ve gerçekten sevdiklerine yakınlaştıran bir şey daha yok sanırım.” dedim. 3 sene önce en büyük korkusu yalnızlık olan ben, bugün Thoreau kadar olmasa da, yalnızlıkla ilişkimi arkadaşlık boyutuna taşımayı başarmıştım. Bu yazı o cümlenin ağzımdan çıkmasının hatrına yazıldı.
Yanlış anlaşılmasın, yalnız yaşamamız gerektiğini savunmuyorum; yalnızca yalnız da yaşayabilecek bir kimse olabilmenin ruhumuzu geliştireceğini ve yeşerteceğini düşünüyorum. Sonuçta bunca inzivaya çekilmiş evliya ve Mazhar- Fuat-Özkan yanılıyor olamaz; Yalnızlık Ömür Boyu!
Not: Yazı geçen haftaya, fotoğraflar bu güne ait. Ortak özellikleri ise, ikisinin de yalnızlığın tadını çıkardığım sırada ortaya çıkmış olması.
Comments